Драги тата,
Марко Стевовић
Прође година дана откад си нас напустио, а као да је јуче било. Тјеши ме мисао што знам да си сада на неком безбрижнијем мјесту,без туге и боли. Осјећам да и даље бдиш над нама и да нас чуваш. Недостајеш тата, твоје шале,смијех и ријечи…више ништа није исто али сјећања су снажнија.
Твоја Дака са породицом